یادداشت های همراه صورتهای مالی جزء لاینفک صورتهای مالی میباشدو ناشی از رویدادهای موثر بر تصمیم گیری استفاده کنندگان می باشد که با توجه به محدودیتهای صورتهای مالی نمیتوان در آنها افشا کرد.
نقش یادداشتهای توضیحی،برجسته نمودن و تشریح اقلام مندرج در صورتهای مالی اساسی است. یادداشتهای توضیحی میتواند دربرگیرنده اطلاعاتی باشد که دارای اهمیت اساسی است،لیکن آنها در صورتهای مالی اساسی امکانپذیر نبوده است. به عنوان مثال،هرگاه عملیات واحد تجاری در تفسیر ابهام قابل ملاحظهای باشد،موضوع در یادداشت های توضیحی تشریح می گردد.
وجود یادداشتها،هم اثر مساحت دارد و آن بهبود فرآیند گزارشگری که باشد و هم اثر نامساعد.
ضرورت یادداشت های مالی عبارتند از:
۱. موضوعات غیر کمی:
خلاصه اهم رویه های حسابداری مانند روش های ارزیابی موجودی کالا مانندFIFO،و روش خط مستقیم استهلاک.
۲. ارائه جزئیات اقلام تشکیل دهنده.
یادداشت های همراه صورت های مالی در راستای اصل افشا حرکت می کنند تا استفاده کننده اطلاعات مجبور به حدس و گمان نشود و ارائه بیش از حد جزئیات در صورت های مالی ممکن است باعث سردرگمی مصرف کننده شود.
۳. وجود بدهی های احتمالی نیازمند افشا. برخی از بدهی های احتمالی نیازمند افشا هستند.
نمونه از انواع بدهی های احتمالی عبارتند از:
تضمین بدهی دیگران،اسناد دریافتنی تنظیم شده و دعاوی مطرح شده علیه شرکت.
یادداشتهای توضیحی باید به نحوی منظم ارائه شود،هر قلم مندرج در ترازنامه،صورت سود و زیان جامع و صورت جریان وجوه نقد باید به یادداشت های توضیحی مربوط عطف داده شود.از معایب یادداشت های همراه صورت های مالی آن است که خلاقیت و تلاش جهت یافتن مکانی مناسب جهت افشا در متن صورتهای مالی را محدود میکند.
برگرفته از کتاب حسابداری میانه نوشته دکتر شکراله خواجوی