صدور یا وصول سفته ممکن است مربوط به خرید یا سفارش نسیه کالا، تسویه حساب بدهی ها، بایت تضمین یا دریافت و پرداخت وام باشد.
نکته: ممکن است بین بدهکار و بستانکار توافق شود که نسبت به مبلغ اسناداز تاریخ صدور تا تاریخ سررسید کارمزد با بهره تعلق گیرد. در این صورت مبلغ مورد نظر از دید پرداخت کننده هزینه و از دید دریافت کننده درآمد تلقی می شود.
فرمول محاسبه کارمزد با بهره سفته:
مدت × نرخ بهره × اصل مبلغ سفته = کارمزد / بهره
نکول یا عدم وصول سفته در سررسید (واخواست)
در صورتی که سفته ای در سررسید وصول نشده یعنی اصل و بهره سفته در تاریخ سررسید دریافت نشود، اصطلاحا آن را سفته نکولی گویند، بلافاصله بعد از نکول سفته، دریافت کننده باید ثبت نکولی را انجام دهد.
یعنی اسناد دریافتنی که فاقد ارزش است از حساب ها حذف و حساب های دریافتنی را بدهکار کند به عبارت دیگر جزو طلب های عادی موسسه منظور کند.
تمدید یا تجدید سفته
گاهی اوقات شرکت دریافت کننده اسناد و شرکت متعهد اسناد، موافقت می کنند که اسناد به جای پرداخت در سررسید تمدید شود به عبارت متعهد سفته جدیدی صادر کند و به جای سفته قدیمی به شرکت دریافت کننده ارائه دهد.
سفته بابت تضمین
اگر سفته بابت تضمین صادر شود جزو حساب های اسناد دریافتنی محسوب نمی شود و تحت حسابی به نام حساب انتظامی قرار می گیرد. در این مورد دریافت کننده سفته و هم صادر کننده ثبتی مشابه هم خواهند داشت.
سفته در جریان وصول
بعضی مواقع موسسه تصمیم می گیرد برای وصول سفته دریافتی آن را به بانک بسپارد بنابراین ثبت زیر در دفاتر انجام می شود:
اسناد دریافتنی در جریان وصول **
اسناد دریافتنی **
بعد از وصول سفته و اطلاع بانک ثبت زیر در دفاتر انجام خواهد شد:
بانک **
اسناد دریافتنی در جریان وصول**
تنزیل سفته
خیلی از شرکت ها ترجیح می دهند سفته های مشتریان خود را قبل از سررسید به وجه نقد تبدیل کنند. فروش اسناد به بانک یا هر موسسه مالی دیگر اصطلاحا تنزیل نامیده می شود. شخصی که سفته را در اختیار دارد ظهرنویسی(پشت نویسی) کرده و به بانک تحویل می دهد. بانک انتظار دارد که در سررسید سفته، اصل مبلغ به اضافه بهره متعلقه را دریافت کند و در صورتی که صادر کننده سفته وجه سفته را نپذیرد بانک می تواند آن را از ظهرنویسی سفته وصول کند.
نکته: همیشه دریافت کننده می تواند سفته را تنزیل کند.