حسابداری دارایی های نامشهود از همدردی و اصول کلی مورد استفاده از دارایی های مشهود پیروی می کنند. این گونه داراییها هر دو در زمان اولیه به بهای تمام شده ثبت می شود. برخی دارایی نامشهود مستهلک می شوند و برخی دیگر خیر. اصول مورد استفاده برای تعیین بهای تحصیل در خارج های جاری و سرمایه ای کاهش ارزش واگذاری دارایی های مشهود و نامشهود به صورت یکسان به کار میروند.
با این وجود اندازه گیری کاهش ارزش ممکن است متفاوت باشد.
دارایی های نامشهود ممکن است حسب این که توسط شرکت خریداری شده باشند یا در داخل شرکت ایجاد شده باشد به دو گروه طبقهبندی میشوند.
شناخت و اندازه گیری اولیه دارایی های نامشهود
شناخت
مطابق با استاندارد حسابداری شماره ۱۷ ایران،یک قلم دارایی نامشهود تنها زمانی باید شناسایی شود که:
الف. با تعریف دارایی های نامشهود مطابقت داشته باشد.
ب. جریان منافع اقتصادی آتی دارایی به درون واحد تجاری محتمل باشد.
ج. بهای تمام شده دارایی به گونه ای اتکاپذیر قابل اندازه گیری باشد.
جریان منافع اقتصادی آتی ناشی از یک دارایی نامشهود ممکن است شامل درآمد عملیاتی حاصل از فروش کالا یا خدمات،صرفه جویی در مخارج یا سایر منافعی باشد که از کاربرد دارایی توسط واحد تجاری عاید می شود. برای مثال،به کارگیری دانش فنی جدید در فرآیند تولید ممکن است به جای افزایش درآمد عملیاتی آتی،مخارج تولید را کاهش دهد.
اندازه گیری
یک دوره نامشروع به گام شناخت اولیه باید به بهای تمام شده اندازه گیری شود.
برگرفته از کتاب حسابداری میانه نوشته دکتر شکراله خواجوی