پیشتر در مقالات جداگانه به هدف و اهمیت صورتهای مالی در حسابداری و دلایل اهمیت گزارش های مالی و حسابداری و رویه های گزارش نتایج عملیات پرداختیم در این مقاله به ذکر تعدادی از کاستی ها و محدودیت های گزارشگری مالی خواهیم پرداخت.
علیرغم اینکه گزارش های مالی با هدف برآوردن نیاز اطلاعاتی گروههای مختلف استفاده کننده تهیه می‌شود،ولی کماکان دارای کاستی ها و چالش هایی بوده که موجبات انتقاد گروههای مختلف از آن شده است.
در ادامه تعدادی از این کاستی‌های گزارشگیری مالی را بیان می‌کنیم:
۱. گزارش های مالی از جمله منابع اطلاعاتی مفید در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی محسوب می شوند که برای اتخاذ تصمیمات صحیح لازم بوده ولی کافی نمی باشد،صورتهای مالی تنها یکی از منابع اطلاعاتی بوده و نمی‌تواند کلیه نیازهای استفاده کنندگان را مرتفع سازد.
۲. در گزارش های مالی به میدان های غیر مالی از قبیل رضایت مشتری،کارایی مدیریت و منابع انسانی واحد تجاری بر ارزش افزوده منابع مختلف توجهی نمی‌شود.
۳. اطلاعات موجود در یک گزارش مالی،تنها نتایج عملیات،وضعیت مالی و جریان های نقدی یک واحد خواص را ارائه نموده و اطلاعاتی در مورد وضعیت شرکت نسبت به صنعت مورد فعالیت و یا اقتصاد کلان ارائه نمی‌کنند.
۴.اطلاعات مندرج در گزارشهای مالی عمدتا تاریخی بوده و مرتبط به رویدادهای به وقوع پیوسته در گذشته بوده و فاقد اطلاعات آینده نگر در مورد نیاز سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان موجود و بالقوه می‌باشد.
۵. توالی تهیه صورتهای مالی دارای فاصله زمانی زیادی می باشد. بدین ترتیب که صورتهای مالی میاندوره ای هر سه ماه یکبار،و صورتهای مالی حسابرسی شده هر سال یکبار تهیه و در اختیار استفاده کنندگان قرار می گیرد.بنابراین ممکن است بسیاری از اطلاعات موجود در آن ارزش زمانی خود را جهت اتخاذ تصمیمات مناسب از دست داده باشد و این نقطه ضعف از محتوای اطلاعاتی آن بکاهد.
برگرفته از کتاب حسابداری میانه نوشته دکتر شکراله خواجوی