دارایی های نامشهود سه ویژگی خاص دارند که آنها را از دارایی های مشهود متمایز می سازد:
معمولاً ابهام بیشتری راجع به منافع آتی آنها وجود دارد،ارزش آنها در معرض نوسانات بیشتری قرار دارد،زیرا ممکن است به میزان قابل ملاحظه‌ای به رقابت بستگی داشته باشد،ممکن است تنها برای یک شرکت خاص ارزش داشته باشند.
آشنایی با نحوه حسابداری دارایی های نامشهود:
حسابداری دارایی های نامشهود از همان رویه ها و اصول کلی مورد استفاده در دارایی های مشهود پیروی می کنند. این گونه دارایی ها هر دو در زمان اولیه به بهای تمام شده ثبت می شوند.
آشنایی با برخی دارایی‌های نامشهود:
رویه های حسابداری استفاده از واژه نامشهود را به مواردی از قبیل حق اختراع،پروانه و جواز،حق التالیف،فرانشیزها،نرم افزارهای کامپیوتری،علایم و نامهای تجاری،و سرقفلی محدود می سازد.
تشریح مخارجی که جزو دارایی های نامشهود تلقی نمی‌شود-شامل هزینه های تاسیس-:
برخی مخارج وجود دارد که علی‌رغم ماهیت غیر مشهور آنها در زمره دارایی های نامشهود قرار نمی‌گیرد مانند هزینه های تاسیس و مخارج تحقیق و توسعه.
توزیع نحوه ثبت مخارج تحقیق و توسعه:
مطابق با استانداردهای حسابداری شماره ۱۷ ایران،مخارج تحقیق باید در دوره به عنوان هزینه شناسایی شود. مخارج توسعه نیز باید در دوره و هزینه شود،مگر در صورت وجود شرایطی که باید آن را به عنوان دارایی شناسایی کرد.
آشنایی با مفهوم استهلاک،و نحوه ثبت آن:
حسابداری استهلاک را به معنی سرشکن کردن و تخصیص بهای تمام شده ی دارایی ثابت به طریقی معقول و منظم به دوره‌های استفاده از آن ( عمر مفید آن) می‌دانند.
تشریح و عوامل موثر در محاسبه استهلاک:
در تعیین هزینه استهلاک دوره چهار عامل مربوط هستند:
بهای تاثیر و هزینه های سرمایه ای شده بعد از تحصیل،ارزش اسقاط برآوردی،عمر مفید برآوردی و روش استهلاک.
توضیح روش های مختلف و معمول محاسبه استهلاک:
روش استهلاک مورد استفاده باید منعکس کننده الگوی مورد انتظار منافع اقتصادی آتی دارایی توسط واحد تجاری باشد. روشهای معمول استهلاک عبارتند از :خط مستقیم،مجموع سنوات و روشهای تسریعی
نحوه محاسبه استهلاک برای بخشی از سال:
شرکت ها هزینه استهلاک برای بخشی از سارا به دو طریق متفاوت محاسبه میکنند. برخی شرکت ها مقدار دقیق تسهیلات برای هر بخش از سال را محاسبه میکنند و برخی دیگر از رویه‌های قراردادی حسابداری استفاده میکنند.
برگرفته از کتاب حسابداری من نوشته دکتر شکراله خواجوی